گردشگری در برزیل شاید برای برخی ناشناخته باشد، اما برزیل برای ما تداعیکننده فوتبال و جشنهای خیابانی است. البته گوشت برزیلی هم در کشور ما شناخته شده است و بسیاری از ما برزیل را با پله میشناسیم. برزیل بزرگترین کشور آمریکای جنوبی است که تقریبا نیمی از قاره را اشغال میکند.
تقریباً تمامی این کشور در نیمکره جنوبی قرار دارد و بیشتر آن مناطق استوایی است. کشوری پر از جنگلهای بارانی، گیاهان عجیب و غریب، حیات وحش، سواحل شنی سفید، آبشارهای بلند و کارناوالهای بزرگ و جذاب، خاطرات زیبا و بهیادماندنی را برای گردشگران به جا میگذارد.
واحد پول برزیل رئال است و با نماد $R نمایش داده میشود.
به دلیل اینکه این کشور در نیمکره جنوبی زمین قرار گرفته، فصلهای متفاوتی با کشور ما دارد. به طور دقیق، وقتی در کشور ما در زیر آفتاب قدم میزنیم، در برزیل زمستان است. البته به دلیل شرایط جغرافیایی، زمستان سردی در کل کشور مشاهده نمیشود. ولی در بعضی مناطق از جمله جنوب برزیل و مناطق کوهستانی، بعضی اوقات نیز برف مشاهده میشود که باعث تعجب و خوشحالی اهالی آن منطقه است.
در این کشور آمریکای لاتین پنج آب و هوای مختلف وجود دارد، بنابراین شما تقریباً همیشه میتوانید از جایی که آب و هوا خوب است بازدید کنید. در واقع، اغلب بهترین زمان سفر به برزیل تمام سال است.
بخشهایی از برزیل هنوز هم یک پنجره به گذشته دارند. معماری، خیابانهای قدیمی و کلیساهای تاریخی و زیبا مورد توجه گردشگران هستند. برزیل همچنین دارای چندین مکان پیش از تاریخی مانند Serra da Capivara با نقاشیهای سنگی است که بیش از ۲۰۰۰۰ سال قدمت دارند.
شاید هیچ کشوری را مانند شهرهای برزیل پیدا نکنید که این میزان رنگ در خیابانها و نمای خانهها به کار رفته باشد. خانههای رنگارنگ در محلههای رنگین بر فراز و نشیب تپههای شهر قرار گرفتهاند و نمای بینظیری را به وجود آوردهاند که خود یکی از دلایل سفر به برزیل هستند.
خیابانها خواب ندارد. زندگی شبانه در برزیل جریان دارد و شبیهاش به ندرت دیده میشود. موسیقی جزء جدانشدنی خیابانها و محلههاست. یکی از محلههای معروف ریو که زندگی شبانه معروفی دارد، محله لاپا است که از محلههای فقیرنشین ولی بسیار توریستی برزیل است. پیش از این، این محله خوشنامی نداشت، اما به خاطر هنرمندان خیابانی، تبدیل به یکی از محلهای تجمع مردم برای زندگی شبانه شده است.
پلههای سلرون مجموعه معروفی از پلههای متصل شده به هر دو محله لاپا و سانتا ترزا است.
غذاها و نوشیدنیهای محلی را میتوانید در اینجا به وفور پیدا کنید. غذای مردم برزیل غالباً گوشت است. برزیلیها مردمی عاشق گوشت و کباب هستند. البته برنج و لوبیای سیاه هم که به فیجاو معروف است، جزو جدا ناپذیری از وعدههای غذایی این مردم است. کافهها، رستورانها و دکههای خیابانی این غذاها را میزبان شما هستند.
غذای برزیل زیر سایه فوتبال و کارناوالهایش گم شده است. اما برزیل بهشت کباب و غذاهایی است که با حبوبات درست میشوند. کباب سنتی برزیل پرطرفدارترین غذای این کشور است. این غذای برزیلی از گوشت تازه گاو که یک لایه نازک چربی دور آن را گرفته باشد، تهیه میشود و به پیکانیا معروف است. غذاهای برزیلی مجموعهای متنوع از رنگ و بو و طعمهای مختلف و البته میوه است.
بهترین نوشیدنیهای برزیلی از بلومنائو میآیند.
در برزیل به شدت مخالف نژادپرستی هستند. در جنوب برزیل اکثر مردم یا مهاجر هستند یا نوادگان مهاجرین اروپایی. در شمال برزیل نیز اکثر مردم نوادگان یا مهاجرین از قاره آفریقا هستند.
برزیل قبله هنرهای خیابانی است. موسیقی، رقص، گرافیتی، نقاشیهای دیواری، خیابانهای برزیل جایی برای الهام خلاقانه هستند. هنر خیابانی در برزیل مورد احترام است. هنرمندان خیابانی بدون ترس از پلیس احساس امنیت کرده و خلق اثر میکنند. در سائوپائولو (پایتخت اقتصادی برزیل) کوچهای معروف به نام کوچه بتمن وجود دارد که سرتاسر آن توسط هنرمندان نقاشی شده و به همین دلیل نامگذاری شده است.
در خیابانهای ریو حتی پلههای محله را میبینید که هنرمندان آن را کاشیکاری کردهاند. مانند پلههای سلارون (Escadaria Selarón) که با بیش از ۲۰۰۰ کاشی با رنگهای روشن به رنگهای پرچم برزیل تزئین شده است. این پلهها یکی از رنگارنگترین و چشمگیرترین جاذبههای گردشگری ریودوژانیرو هستند که مرز بین محلههای لاپا و سانتاترازا را مشخص میکنند.
بوی قهوه شما را مست میکند.
قهوه برزیل نگین انگشتری قهوههای دنیاست. این کشور بیش از یک سوم قهوه دنیا را تولید میکند. ۱۵۰ سال است که برزیل عنوان «بهترین قهوه دنیا» را به نام خود نگه داشته است. کیفیت و طعم بینظیرش باعث شده تقریباً در تمامی ترکیبهای قهوه در سراسر دنیا از آن استفاده شود. بوی قهوه بخشی از فضای خیابانهای برزیل است. این بو آدم را مست میکند.
لازم است یک خبر خوب هم اینجا به اطلاع شما برسانیم که شرکت بازرگانی آترا اطلس وارد کننده قهوه برزیل به ایران عزیز میباشد.
برزیل سرزمین عجایب، شادی، دروازه ورود به کشورهای آمریکای لاتین، سرزمین موسیقی و رقص است. سرزمین سواحل بیکران به طول ۷۴۰۰ کیلومتر با اقیانوس اطلس مملو از شن طلایی است و فضای داخلی آن مملو از منابع معدنی است.
برزیلیها میگویند «به کشور ما سفر کنید برای یک بازدید کوتاه، اما شما در اینجا زمان را فراموش میکنید. فقط اجازه دهید همه چیز اتفاق بیافتد.»
در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی مانائوس، آبهای تیره ریو نگرو با آب گلآلود Rio Solimões برخورد میکنند و حدود شش کیلومتر در کنار هم جریان دارند و سپس به رود آمازون تبدیل میشوند. رودخانهای که از میان جنگل گذشته و برای طبیعتگردی و قایقسواری و طی کردن مسیری پرپیچوخم از میان آب، مکانی رویایی است.
طول این رودخانه که دومین رودخانه بزرگ جهان پس از رود نیل به شمار میآید، حدود ۶۴۰۰ کیلومتر است. بیش از سه هزار گونه ماهی در آن شناخته شده است و دارای ۲۰ درصد از آب شیرین کره زمین است. وسعت جنگلهای بارانی آمازون به حدود ۵ میلیون و پانصد هزار کیلومتر مربع میرسد و میلیونها گونه گیاهی و جانوری در آن زندگی میکنند.
مجمعالجزایر آناویلیاناس در ریو نگرو با گونههای مختلف گیاهی و جانوری نظیر میمونها، طوطیها، توکان، لاکپشتها، تمساحها و… در کنار دریاچهها، جویبارها و جنگلهای انبوه، آمازون را در معرض دید گردشگران قرار میدهند. همچنین نزدیک به Manaus، پارک زیست محیطی Janauari با مساحت ۶۸۸ هکتار دارای اکوسیستمهای مختلفی است که میتوانید با قایق در امتداد آبراههای باریک آن کاوش کنید.
یکی دیگر از جذابیتهای حوضه آمازون، قبیلههای بومی است که دارای مردمانی با آداب و رسوم خاص قدیمی هستند. این قبایل آمازون را به یکی از جاهای دیدنی برزیل تبدیل میکنند.
گلهای نیلوفر آبی که سراسر دریاچه پارک ژانواری در نزدیکی مانائوس را پوشانده است، تنها در همین منطقه آمازون به چشم میخورد. سالن اپرای ایتالیایی به سبک رنسانس، که برای نشان دادن مانائوس به عنوان مرکز بزرگ فرهنگ آمریکای جنوبی بر روی نقشه طراحی شده است.
بارانهای موسمی آمازون گردشگران را شگفتزده و غافلگیر میکند و تجربه حسهای نابی را برای آنها امکانپذیر میسازد.
سفرهای قایقی از مانائوس شما را به نقطهای میبرند که Encontro das Aguas نامیده میشود.
تماشاخانه آمازوناس یا تماشاخانه آمازون یک خانه اپرا واقع در مانائوس، در قلب جنگلهای بارانی آمازون است. این ساختمان در دوران اوج تجارت لاستیک و با استفاده از مواد تهیه شده از سراسر دنیا، با مبلمانهایی از پاریس، سنگهای مرمر از ایتالیا و فولاد از انگلستان ساخته شده بود. در بیرون ساختمان، گنبد این بنا با کاشیهای سرامیکی تزیین شده که به رنگ پرچم ملی برزیل پوشیده شده است.
اولین اجرای اپرا در ۷ ژانویه سال ۱۸۹۷ با اپرای ایتالیایی لاجیوکوندا برگزار شد. اما بعد از اینکه تجارت لاستیک کاهش یافت، خانه اپرا بلافاصله تعطیل شد و مانائوس منبع درآمد اصلی خود را از دست داد. به مدت 90 سال و تا 1990 هیچ اجرایی در تماشاخانه آمازوناس تا زمان بازگشایی مجدد آن برگزار نشد.
اولین استقرار در ریو در زیر این قلهها، در نزدیکی ساحل طولانی پرایا دا اورکا آغاز شد. اینجا همچنین میتوانید از یکی از سه قلعه اولیه منطقه، یعنی قلعه ستارهای شکل سائو جوآئو هم بازدید کنید.
با فاصله از سواحل کوپاکابانا، ماسههای سفیدِ با شکوه، سواحل معروف ایپانما را تشکیل میدهند. همان طراحی موجی تفرجگاه وسیع کوپاکابانا، در اینجا هم ادامه دارد و شن و ماسه را از ردیف هتلها، رستورانها، کافهها، گالریهای هنری و سینما جدا میکند. اینجا یک پاتوق و منطقه اجتماعی محبوب در تمام طول سال است.
دورتر از کانال Jardim de Alá که تالاب Lagoa Rodrigo de Freitas را تخلیه میکند، سواحل Leblon قرار دارد. با ساکنین محلی بیشتر و گردشگران کمتر، این سواحل مورد علاقه خانوادهها هستند.
تور گردشگری یکشنبهها با بازار عتیقهجات در Praça de Quentaland و Feira de Artesanato de Ipanema، همراه است که با موسیقی، هنر، صنایع دستی و غذاهای خیابانی همراه است.
اگر موجسواری چیزی است که به دنبال آن هستید، به منطقه بین کوپاکابانا و ایپانما بروید. اینجا پاتوق بسیاری از موجسواران است که از جاذبههای برزیل استفاده میکنند.
در نقطهای که برزیل، پاراگوئه و آرژانتین به هم میرسند، رودخانه ایگواسو به شکلی تماشایی به صورت نیمدایرهای متشکل از ۲۴۷ آبشار فرو میریزد و یکی از زیباترین جاذبههای برزیل را شکل میدهد. درست بالای آبشار، رودخانه به یک چهارم عرض معمول خود محدود شده و نیروی آب را قویتر میکند.
ارتفاع بعضی از آبشارهای ایگواسو به ۱۰۰ متر میرسد و منظرهای فوقالعاده را پدید آوردهاند و آنقدر منطقه وسیعی را پوشاندهاند که هرگز همه آنها را به یکباره نخواهید دید. اما وسیعترین پانوراما را از سمت برزیل دریافت خواهید کرد.
راهروها و یک برج به شما چشماندازهای متفاوتی میدهند و یک پل هم از اینجا به یکی از بزرگترین پلها، معروف به Garganta do Diabo (گلوی شیطان) میرسد. ارتفاع آبشار گلوی شیطان ۸۲ متر است و ظاهر آن حرف U انگلیسی را به خاطر میآورد. غیر از پیادهروی، میتوانید با قایقسواری در رودخانه ایگواسو یا هلیکوپترسواری بر فراز آبشار هیجان بیشتری را تجربه کنید.
صدای مهیب ریزش آب از آبشار گاهی ترسناک است، اما دیدن رنگینکمان بر فراز آبشار لذت دیدن آن را دوچندان میکند. دوچرخههای کرایهای نیز در اختیار گردشگران قرار داده میشود تا در جنگلهای ایگواسو، یکی از خاصترین مناظر طبیعی جهان دوچرخهسواری کنند.
برای مشاهده نزدیکتر از راهروهایی که تا مرکز آبشار کشیده شدهاند، میتوانید به سمت آرژانتین بروید. این دو سمت، چشماندازها و دیدگاههای متفاوتی را ارائه میدهند، بنابراین بیشتر گردشگران قصد دارند هر دو را ببینند.
این آبشار توسط پارک ملی ایگواسو ثبت شده در یونسکو محافظت میشود و یکی دیگر از نقاط گردشگری کشور برزیل میباشد. جنگلهای بارانی نیمهگرمسیری بیش از ۱۰۰۰ گونه از پرندگان و پستانداران از جمله آهو، سمور، اوسلوت و کاپیبارا را در خود جای دادهاند.
پاراتی، شهری کوچک و جذاب بین سائوپائولو و ریودوژانیرو، یکی از محبوبترین جاهای دیدنی برزیل میباشد. این شهر در موقعیتی خوشمنظره با پسزمینههای کوهستانی، مکانهای دیدنی تاریخی و کنار آب واقع شده است. پاراتی که قبلاً یک بندر شلوغ بود، به دلیل جذابیت طبیعی و معماری استعماری پرتغالی به سرعت به یک نقطه گردشگری محبوب تبدیل شد.
این شهر در ۲۰۰ کیلومتری جنوب ریو واقع شده است و در قرنها پیش عمدهترین صادرکننده طلا به اروپا بوده است. عبور خودروها در مرکز شهر که بناهای تاریخی وجود دارند مجاز نیست تا گردشگران از بازدید خود لذت ببرند.
خیابانهای سنگفرش شهر، تنها بخشی از میراث پاراتی را به نمایش میگذارند. در میدان ماتریز قدم بزنید و از خانههای سفید رنگ با درها و قابهای پنجرههای رنگارنگ عبور کنید تا به کلیسای سانتا ریتا برسید. همچنین میتوانید بالای قله مامانگوا بروید و تنها آبدره استوایی جهان را ببینید. در میان جنگلهای حرا، سواحل و خلیجهای پاراتی شاهد شگفتیهای طبیعی منطقه باشید.
شیکترین و معروفترین بخش مرکز شهر ریو از Avenida Nossa Senhora de Copacabana شروع شده و از یک طرف با چهار کیلومتر ماسه سفید و فرصتهای موجسواری محدود میشود. این ساحل با یک تفرجگاه وسیع که با موزاییک سیاه و سفید در طرحی موجدار که یادآور خیابانهای لیسبون، پرتغال است، از ساختمانها و ترافیک منطقه جدا میشود.
این ساحل ماسهای با طول چهار کیلومتر در مرکز شهر ریو قرار دارد. این مکان تفریحی بزرگ برای خود برزیلیها نیز اهمیت زیادی دارد. حمام آفتاب، شنا، ورزشهای آبی، قدم زدن در ساحل، ساختن قلعهها و مجسمههای شنی و… در این ساحل رویایی تجربهای بینظیر و دوستداشتنی خواهد بود. فوتبال ساحلی همیشه در ساحل کوپاکابانا برگزار میشود و علاقهمندان به این ورزش را به هیجان میآورد.
البته این ساحل یک زمین بازی پرطرفدار است که پر از عاشقان آفتاب گرفتن، شناگران و بچههایی است که هر زمان که هوا خوب باشد، قلعههای شنی میسازند. در خیابانهای اینجا قدم بزنید تا رستورانها، فروشگاههای هوشمند، کافهها و ساختمانهای زیبای قدیمی مربوط به روزهایی که ریو پایتخت برزیل بود را بیابید.
یکی از این ساختمانهای دیدنی، کاخ معروف کوپاکابانا است که به عنوان یک اثر ملی محافظت میشود. در داخل لابی آن، به راحتی میتوانید تصور کنید که خانواده سلطنتی چطور اینجا اقامت میکردند.
برزیل به کشور ساحلی شهرت دارد و یکی از اصلیترین انگیزههای سفر به این کشور که بیش از ۷ هزار کیلومتر خط ساحلی در امتداد اقیانوس اطلس دارد، لذت بردن از سواحل بیمانند آن است. شاید به جرات بتوان گفت سواحل ایالت پرنامبوکو به ویژه در شهر پورتو د گالینیاس با ماسههای نقرهفام، درختان نخل و آبی شفاف بهترین سواحل کشور برزیل است.
در این ساحل انواع تفریحات را میتوان تجربه کرد، از جمله:
غواصی و دیدن صخرههای مرجانی در زیر آب
به پرواز درآوردن بادبادک در ساحل زیبای پرنامبوکو
سائوپائولو یکی از دیدنیترین شهرهای برزیل است و پارک ایبیراپوئرا از مهمترین جاذبههای این شهر محسوب میشود. این پارک قدیمی و از خاصترین جاهای دیدنی گردشگری کشور برزیل توسط اسکار نیمایر، معمار سرشناس برزیلی ساخته شده است.
پارک ایبیراپوئرا امکانات تفریحی چندجانبهای را در اختیار گردشگران قرار میدهد، از جمله:
موزه
رستوران
کافه
مرکز خرید
زمین بازی کودکان
تالاب پانتانال به عنوان بزرگترین تالاب جهان شناخته میشود که بخش بزرگی از آن در کشور برزیل و مابقی در بولیوی و پاراگوئه گسترش یافته است. پانتانال بعد از آمازون از لحاظ طبیعت باشکوه، جزو بهترین جاهای دیدنی برزیل به شمار میرود. این تالابها بزرگتر از ۲۹ ایالت آمریکا هستند و حیات وحش متنوعی را دربر میگیرد.
پانتانال محل زندگی بیش از ۱۰ میلیون کایمن و تعداد زیادی جگوار است که کایمنها را در پانتانال شکار میکنند. همچنین میتوانید بزرگترین طوطی جهان به نام سنبل ماکائو را در اینجا پیدا کنید.
برای لذت بردن از پانتانال میتوانید اسبسواری و قایقسواری نیز انجام دهید.
این جاذبه گردشگری برزیل با وسعتی در حدود ۱۵۵۰۰ کیلومترمربع در ایالت مارانیائو در شمال شرق برزیل قرار دارد. درون تپههای شنی این پارک ملی که در کنار رودخانه آمازون قرار گرفته، پس از بارش بارانهای سیلآسا در نیمه اول سال پرآب شده و مناظر چشمنوازی را پدید میآورد.
هر ساله بسیاری از گردشگران بینالمللی برای بازدید از این پارک و لذت بردن از تفریحاتی نظیر:
آفرودسواری
تیوپسواری در رودخانه
قایقسواری
چتر پاراسل
گشت هوایی
به این منطقه سفر میکنند.
بُنیتو زیباست! بونیتو که در ماتو گروسو دو سول تأسیس شده است، یک شهر عجیب و غریب و توریستی است. آبراههای کریستالی و جنگلهای آباد، بونیتو را احاطه کردهاند.
یکی از بزرگترین جاذبههای بونیتو ریودو پراتا یا رودخانه نقره است. آب آکوامارین رودخانه مملو از ماهیهای زیبا است که آن را به یک مکان عالی برای غواصی تبدیل میکند.
دیگر جاذبه گردشگری دیدنی بونیتو، گروتا دو لاگو آزول یا غار دریاچه آبی است. غواصی و شنا در این غار فعالیتهای محبوب هستند. اگر خوششانس باشید، ممکن است فسیلهایی از حیوانات باستانی ماقبل تاریخ را در این غار کشف کنید!
شهر مانائوس از جاهای دیدنی برزیل است که به خاطر نزدیک بودن به آمازون و تلاقی دو رودخانه بزرگ به نامهای Solimões و Negro شهرت دارد. با توجه به رنگهای متفاوت این دو رودخانه، میتوان دقیقاً محل برخورد آنها را مشاهده کرد و همین باعث میشود که گردشگران، این محل تلاقی را جزو جاهای دیدنی گردشگری برزیل در مانائوس بازدید کنند.
فرناندو دنورونا یک مجمعالجزایر زیبا با سواحل بکر، مناظر طبیعی و حیات وحش است که در ۳۵۴ کیلومتری ساحل شمال شرقی برزیل واقع شده است. این مجمعالجزایر توسط آمریگو وسپوجی در ۱۵۰۳ کشف شد و قبل از اینکه فتح آن توسط پرتغال در سال ۱۷۳۷، به دست هلندیها و فرانسویها اشغال شده بود.
امروزه تنها بزرگترین جزیره از 21 جزیره آن با جمعیتی حدود ۳۵۰۰ نفر قابلیت سکنی دارد.
این جزایر با داشتن آبهای گرم در طول سال و دید بسیار خوب حتی در عمق ۵۰ متر مکان گردشگری مناسبی برای غواصان به شمار میرود.
از بین چشماندازهای تماشایی گردشگری برزیل، غیرمنتظرهترین مناظر را در پارک ملی لنسویس ماراننسس در ایالت مَرانائو (Maranhão) خواهید دید. این پارک با وسعت 70 کیلومتر طول و 25 کیلومتر عرض، تپههای مرتفع شنی و شبیه به لنسویس (ملحفههای رختخواب) را به نمایش میگذارد.
از ماه مارس تا سپتامبر، فاصله میان این تپههای شنی با هزاران تالاب زلال از آب تازه باران پر میشود (بهترین زمان گردشگری برای دیدن این منظره از ماه جولای تا ماه آگوست است).
با خودروهای چهار چرخ مخصوص کویر یا قایقهای پایین خط جنگلی رودخانه ریو پرگویساس (Rio Preguiças) میتوانید به این منطقه بروید. اگر اهل ماجراجویی هستید، میتوانید در گروههای سه یا چهار نفره در عرض لنسویس ترکینگ کنید.
یکی از اصلیترین نمادهای کشور برزیل در منابع گردشگری مجسمه مسیح منجی است. این مجسمه کمنظیر بر فراز شهر ریو و در بالای قله کورکووادو قرار دارد، با دستان ۲۸ متری که گویی تمام بشریت را در بر میگیرد. این مجسمه نمادین از قله کورکووادو به ریودوژانیرو و خلیج مینگرد.
ارتفاع این مجسمه ۳۰ متر است و در ارتفاع 709 متری که مجسمه روی آن قرار دارد، بخشی از پارک ملی تیجوکا است. یک راهآهن ریلی ۳.۵ کیلومتری به بالای آن صعود میکند که میتوان در میان راه توقف کرد و از جنگل انبوه، آبشارها، چشمهها و گونههای گیاهی و جانوری این منطقه نیز دیدن کرد.
این مجسمه اثر پل لاندوسکی مجسمهساز لهستانی و هیتور دا سیلوا کوستا مهندس برزیلی است که به طور مشترک مجسمه مسیح منجی را در سال ۱۹۳۱ با استفاده از بتن و سنگ صابون ساختند. پایه هشت متری این مجسمه کلیسایی را در بر میگیرد که برای برگزاری عروسیها در برزیل بسیار محبوب است و برای برگزاری مراسم ازدواج زوجهای جوان از محبوبیت زیادی برخوردار است.
نمایشهایی زیادی در دنیا وجود ندارند که قادر باشند از نظر رنگ، صدا، اکشن و شور و نشاط با کارناوال ریو رقابت کنند. کارناوال ریو تنها یک مهمانی خیابانی ساده نیست، بلکه نمایشی است که با دقت اجرا میشود.
کارناوال ریو تقریبا در جهان بیرقیب است. این کارناوال چهار روزه در هر روز حدود دو میلیون نفر را مجذوب خود میکند. استادیوم ویژه این کارناوال که به نام سامبودرومو شناخته میشود، طولی برابر با ۷۰۰ متر دارد و تماشاگران در دو طرف آن مینشینند و از تماشای نوازندگان و رقصندگان شرکتکننده در کارناوال لذت میبرند. رقص سامبا با لباسها و آرایشهای پرزرقوبرق، رنگارنگ و خیرهکننده برای گردشگران جذابیت زیادی دارد و خاطرات کمنظیری از سفر به برزیل برایشان رقم خواهد زد.
تماشاگران میتوانند رژه رقصندگان سامبا را از یک استادیوم هدفمند که توسط معروفترین معمار برزیل، اسکار نیمایر طراحی شده، تماشا کنند. این سری طولانی از جعبههای بزرگ که سامبودرومو نامیده میشود، صندلیهای کنار رینگ را به یک مسیر رژه ۷۰۰ متری میرسانند که در آن رقصندگان و نوازندگان مدارس سامبا در یک انفجار خیرهکننده از لباسهای درخشان، مراسم را اجرا میکنند.
اگر صحنهها و جشنهای خودجوش (که به همان اندازه پر شور و رنگارنگ هستند) برای شما جذابیت بیشتری دارند، میتوانید کارناوالهای مناسبی را در سالوادور، باهیا، رسیفی و دیگر شهرهای برزیل پیدا کنید.
موزههای هنری در سائوپائولو کاملترین کلکسیون هنرهای غربی را مشتمل بر آثاری از هنرمندان سبک رنسانس تا مدرن ارائه میدهند. ساختمانهایی که این موزهها در آنها به فعالیت میپردازند به لحاظ معماری دارای اهمیت ویژهای هستند. بیش از هزاران اثر هنری از هنرمندانی نظیر شاگال، پیکاسو، کاندینسکی، مودیلیانی، نقاشان بنام برزیلی، ادوارد مانه، ونگوگ، میرو و… در معرض دید علاقهمندان قرار دارد.
خیابان پائولیستا به عنوان یکی از گرانترین بخشهای املاک در آمریکای لاتین و معروفترین خیابان سائوپائولو است. چیزی که به عنوان یک خیابان مسکونی با ردیفی از عمارتهای نئوکلاسیک آغاز شد، امروزه یک مرکز مدرن تجاری، فرهنگی، تفریحی و گردشگری میباشد.
پلورینیو، پایتخت استعماری سابق برزیل به دلیل مجموعه استثنایی از ساختمانهای استعماری قرن هفدهم و هجدهم، که بهترین مجموعه در آمریکای جنوبی است، شهرت دارد. این محله قدیمی که Pelourinho نامیده میشود، زیباترین کلیساها و صومعههای سالوادور را خواهید دید. این ساختمانها در زمانی ساخته شدهاند که برزیل منبع ثروت پرتغال بود و طلای فراوان در ساختمانهای مذهبی این مستعمره به وفور به کار رفته است. حالا این منطقه به یکی از شناختهشدهترین جاذبههای گردشگری برزیل تبدیل شده است.
این منطقه دارای آثاری تاریخی است که قدمت آنها به قرن هفدهم تا نوزدهم میلادی بازمیگردد.
از بهترین و مجللترین کلیساهای شهر، سائو فرانسیسکو مجللترین کلیسای این منطقه است که در قرن هجدهم میلادی بنا شد و پر از کندهکاریهای پیچیدهای است که با طلا پوشانده شده است. کاشیکاریهای نفیس به سبک کاشیکاریهای پرتغال فضای دالانها و طاقهای این کلیسا را در برگرفته است. بازدید از این کلیسا و دیدن مجسمهها و تزئینات ظریف و پرکار فضای داخلی آن گردشگران را حیرتزده میکند.
شهر جدید برازیلیا از بیابان حک شده و در کمتر از سه سال تکمیل شد تا جایگزین ریودوژانیرو به عنوان پایتخت کشور در سال ۱۹۶۰ شود. طرح جاهطلبانه لوسیو کوستا و اسکار نیمایر به نمایشی از برنامهریزی شهری و معماری آوانگارد تبدیل شد و امروزه به عنوان یکی از معدود شهرهای جهان که نمایانگر یک طرح کامل و یک مفهوم معماری واحد است، باقی مانده است.
صرفنظر از ترکیب مرسوم مناطق مسکونی و تجاری، سراسر بخش دولتی در برازیلیا از آثار معماری مهم تشکیل شده است. این آثار بهنوعی از جاذبههای گردشگری مهم شهر محسوب میشوند. برخی از مهمترین این آثار در اطراف میدان ۳ قدرت قرار دارند:
کاخ ریاست جمهوری
دادگاه عالی
دو ساختمان مجلس با معماری متفاوت
موزهی تاریخی برازیلیا
معبد آزادی که به دست اسکار نیمایر طراحی شدهاند.
شناختهشدهترین بنای معماری در شهر، کلیسای مدور متروپولیتانا نوسا سنهورا آپارسیدا است که ستونهای بتنی منحنی آن برای حمایت از سقف شیشهای بالا میروند.
یکی دیگر از آثار برجسته نیمایر، Palacio dos Arcos است که توسط باغهای زیبایی احاطه شده است که توسط معمار برزیلی روبرتو برل مارکس طراحی شدهاند.
دیگر اثر شاخص نیمایر، قصر طاقها است. در اطراف این قصر، باغهایی زیبا به چشم میخورد که توسط روبرتو بورل مارکس طراحی شدهاند. موزهی مُدور بومیهای برزیل نیز طرح خود را از خانهی مدور و سنتی یانومامو (Yąnomamö) الهام گرفته است.
کلیسای جامع برازیلیا توسط اسکار نیمایر، معمار شناختهشده برزیلی ساخته شده است. این کلیسا با طرح سازه هذلولیوار، سقف شیشهای و ۱۶ ستون خمیده از جنس بتن، جلوه کمنظیری به این شهر بخشیده است. طراحی این بنا متاثر از کلیسای متروپولیتن لیورپول بوده است. سقف کلیسای جامع برازیلیا به شکلی خاص و با مجسمههای فرشته معلق طراحی شده که تماشای آن به همراه موسیقی روحانی کلیسا حال و هوای معنوی را در بازدیدکنندگان زنده میکند.
شهر اولیندا در شمال رسیف و در شمال شرقی برزیل قرار دارد. ساختمانهای سفید با سقف قرمز جلوه کمنظیری به این شهر بخشیدهاند. کلیساها و کارناوالهای مشهور اولیندا در کنار بناهای تاریخی که در مرکز شهر قرار دارد، گردشگران بسیاری را به خود جذب میکنند.
شهر مستعمراتی تیرادنتس به خوبی حفاظت شده است و منطقه طبیعی آن بسیار جذاب است. وقتی وارد این شهر میشوید، حس میکنید وارد صحنهای از یک فیلم شدهاید. راههای باریک با سنگفرش، دیوارهایی با گلهای آویزان، و معماری مستعمراتی حیرتانگیز، هر قدمتان را در این شهر لذتبخش میکند.
حتی اگر بخواهید پیادهروی طولانی هم بکنید، امکانش در این شهر برایتان فراهم است. دور تا دور کوههای اطراف را راههای پر پیچ و خم گرفته، در رستورانهای پر رفت و آمد شهر غذاهای سنتی خوشمزه سرو میشود، و مهمانخانههای جذاب شهر آن را به نقطهای آرامبخش برای استراحت و تجدید قوا تبدیل کرده است.
اورو پرتو به معنی طلای سیاه یکی از شهرهای استعماری برزیل است که در اواخر قرن هفدهم میلادی ساخته شده است. این شهر بناها و مجسمههای بسیاری برای تماشا دارد. کلیساهای عظیم با تزئینات طلاکاری خیرهکننده و بناهایی با معماری سبک باروک محبوبیت زیادی نزد گردشگران اورو پرتو دارند.
فعالیتهای مهمی در طی بیش از ۳۰۰ سال در این شهر مستعمراتی انجام شده است.
آبهای کریستالی، درختان نخل بلند، و شنهای نقرهای وسیع تنها چند مورد از دلایلی هستند که پورتو د گالینهاس را به یکی از بهترین سواحل گردشگری برزیل تبدیل میکنند. شهری که در امتداد ساحل قرار دارد، آرام، رنگارنگ و ترکیب مناسبی از بوتیکهای شیک و تفریحی است. هتلها و استراحتگاههای آن به جای اینکه در بلوکهای مرتفع سر به فلک بکشند، نزدیک به زمین قرار دارند.
الیا گرانده به خاطر موقعیت دورافتادهاش دههها به عنوان زندان و محل نگهداری جزامیها استفاده میشد. توسعه این جزیره به واسطه همین تاریخ غیر عادیاش بوده است. زمینهای پوشیده از جنگل و سواحل متعدد این جزیره بهترین مناطق دستنخورده در برزیل هستند.
روزهایی که در این جزیره هستید میتوانید:
در جنگلهای بارانخیز آتلانتیک کوهپیمایی کنید
در آبهای فیروزهای و کمعمق آن غواصی کنید
در کنار آبشارها با آرامش استراحت کنید
در این جزیره تمیز و سبز هیچ وسیله موتوری آرامشتان را بر هم نمیزند. بهشتی واقعی برای دوستداران طبیعت. سفر به این جزیره خیلی آسان است و یک روزه میتوانید از ریو به آنجا بروید.
جانگاداس، قایقهای بادبانی زیبا، شما را به استخرهای بالای صخره میبرند، جایی که ماهیهای درخشان استوایی در اطراف پای شما در آب تا مچ پا شنا میکنند. همچنین میتوانید با قایق به تالاب بروید که اسبهای دریایی کوچک در آن شنا میکنند، و میتوانید برای کاوش در صخرههای مرجانی یا کشتیهای غرقشده، غواصی کنید.
در این منطقه همه چیز فراهم است؛ تکهای از ساحل جریکواکوارا (Jericoacoara) در قلب جنگلهای بارانخیز. بیشترین شهرت گردشگری این منطقه به خاطر ساحلش است. جزیرهای با ماسههای سفید و یکدست در کنار دریایی با آبی به رنگ چای.
آلتر دو چائو مسیر ورود به جنگل بزرگ ملی است. در این جنگل درختهای بزرگ سامائوما (samaúma) را میبینید و شانس تجربه زندگی با خانوادههای مسئول جمعآوری صمغ درختها را پیدا میکنید.
در این منطقه کارهای زیادی برای انجام دادن پیدا میکنید. هتل برای هر بودجهای پیدا میشود و مکان مناسبی برای استراحت است. به همین دلیل این منطقه جایی خواهد بود که دلتان میخواهد مدتها در آن بمانید و خیلی از مسافرها دقیقا همین کار را میکنند.
جانگاداس، قایقهای بادبانی زیبا، شما را به استخرهای بالای صخره میبرند، جایی که ماهیهای درخشان استوایی در اطراف پای شما در آب تا مچ پا شنا میکنند. همچنین میتوانید با قایق به تالاب بروید که اسبهای دریایی کوچک در آن شنا میکنند و میتوانید برای کاوش در صخرههای مرجانی یا کشتیهای غرقشده، غواصی کنید.
سانتا کاتارینا یعنی زندگی خوب. در این سواحل آفتابگیر تفریحات مختلفی در انتظار شماست. میتوانید در فلورینوپلیس (Florianópolis) پرسه بزنید. در اینجا مسیر همواری به سمت بهشت وجود دارد. بعد از یک ساعت رانندگی به ۴۲ ساحل آرام این منطقه میرسید؛ میتوانید به جنوب پایتخت به سمت ساحل گواردا دو امبائو (Guarda do Embaú) بروید.
این منطقه یکی از بهترین مناطق موجسواری برزیل، یعنی پارایا دو روزا (Praia do Rosa) است. این ناحیه توسعهیافتهترین منطقه ساحلی گردشگری این ایالت است. اولین باری که پایتان را در ماسههای دستنخورده این ساحل بگذارید، حیرتزده خواهید شد.